Bileşenin çalışma sıcaklığı yüksek bir önceliktir; bazı uygulamalar maksimum ve minimum sıcaklık arasında döngüsel olarak çalışırken, diğerleri daha tutarlıdır ve oldukça sabit bir nominal sıcaklıkta çalışır.

 

Her durumda, en uygun yağlayıcıyı belirlemek için nominal, maksimum ve minimum çalışma sıcaklığı dikkate alınmalıdır.

 

Bazı yağlar veya gresler yüksek sıcaklıklarda buharlaşır veya bozulur, bazı türler diğerlerinden daha fazladır. Sentetikler genellikle termal olarak daha kararlıdır ve aşırı sıcaklıklara dayanır, ancak tüm yağlayıcılar için iyi bir kural, sıcaklıktaki her 10 ila 15 ° C'lik artış için genellikle yağlayıcının ömrünün yarısını kaybedersiniz.

Dikkate alınması gereken başka bir faktör daha var: Yağlayıcının viskozite indeksi. Viskozite, akışkanın belirli bir sıcaklıktaki (genellikle 40°C) kalınlığıdır ve santistok (cSt) cinsinden ölçülür. Sıvılar düşük sıcaklıklarda kalınlaşır ve yüksek sıcaklıklarda incelir. İdeal yağlayıcı, geniş bir sıcaklık aralığında daha kararlı bir viskozite sunar.

 

Doğru viskoziteye sahip bir yağlayıcı seçmenin anahtarı, çalışma sıcaklığını ve viskoziteyi bilmektir.

 

Mineral yağlar sentetik yağlara göre bozulmaya karşı daha az dirençlidir, ancak viskoziteyi ve oksidasyona karşı direnci artırmak için katkı maddeleri de kullanılabilir.

 

Gres bazlı yağlama için, baz yağın özellikleri hala dikkate alınmalıdır, ancak kalınlaştırıcı ve katkı maddelerini seçerken de dikkatli olmamız gerekir. Bazı sabunlar diğerlerine göre termal olarak daha kararlıdır, bazıları nispeten düşük sıcaklıklarda eriyerek ürünü işe yaramaz hale getirir, bazıları belirli malzemelerle uyumlu değildir ve bazıları su ile yıkanmaya karşı daha dirençlidir, dikkate alınması gereken birçok faktör vardır.